Om de kerstdrukte te vermijden zijn we 4 dagen weggeweest voor de kerst. De kids hadden al vakantie dus wegwezen uit het drukke Canggu voor een roadtripje Bali.
Ons roadtripje Bali begon met de Mount Batur Sunrise Trekking
We huurden een auto en zijn naar kintamani gereden. Kintamani is een dorp bij de vulkaan Batur. Ik had daar een soort caming/glamping gevonden, Tukadsari camping. Echt een hele kneuterige grappige camping op een berg met uitzicht op de vulkaan en het meer. Echt heel mooi. De eigenaar helpt je met het tillen van je spullen en maakt savonds een kampvuurtje voor je tent. Hij wil ook alles voor je regelen en je overal heen brengen. We vonden het prima, kan hij ook wat bijverdienen. Die nacht zouden we om 3 uur opstaan en de vulkaan beklimmen. Theo en ik hebben deze Mount Batur Sunrise Trekking al eens eerder gedaan 15 jaar geleden. Ik heb er lang over nagedacht om te bedenken of ik het met de kinderen zou doen, maar denk dat ze nu wel oud genoeg zijn.
Savonds was het best koud dus op de lokale markt maar wat truien, broeken en jassen gekocht voor Anna en Teun. Die nacht dus opstaan. Teun had die hele nacht niet geslapen van de adrenaline. Hij vond het zo spannend allemaal. Na een uur wandelen in het donker zat Anna er best doorheen. Ze was zoooooo moe. Naja niet zeiken maar doorgaan. Toen de zon begon op te komen konden de kinderen het allemaal wat beter aan. Het was ook zo mooi. Eenmaal boven genoten van de zonsopkomst en daar ontbeten. Ik moet wel zeggen dat het een stuk drukker was dan 15 jaar geleden. Toen stonden we op de top met een mannetje of 10. Nu waren we met wel 100 mensen boven. Terugtocht verliep op zich ook prima. Anna moest soms getild worden en Teuns Adrenaline was gezakt dus die was aan het inkakken.
Begraafplaats Trunyan
Na een mooie tocht terug lekker gechilled in een warmwaterbron zwembad. In de namiddag zijn we naar Trunyan geweest. Dat is een plaats waar de ‘oerbewoners’ van Bali wonen. De zogenaamde Bali Aga Tribe people. Zij verbranden hun overledenen niet zoals de andere hindoes dat doen, maar leggen ze boven de grond. We zijn dus naar die begraafplaats geweest. Ik vond de geschiedenis en cultuur en verhaal erachter heel mooi (zie bericht, komt nog), maar als je er bent zijn het uiteindelijk gewoon rottende lijken onder een mooie boom. En ja, ze zeggen dat het niet stinkt vanwege die boom, maar ik rook ze zeker wel. Gelukkig hebben de kinderen alleen de botten gezien en niet het rottende vlees…..
Lovina, zwemmen met dolfijnen
Na het opfleurende bezoek aan de lijken zijn we maar verder gegaan naar de zee. Naar Lovina. Ik ben er een paar keer eerder geweest en het blijft een plek van vergane glorie. Toch wou ik een keer die dolfijnen zien en ons hotelletje aan de zee was heel relaxed. Dus we hebben een dag niks gedaan. Volgende dag om 6 uur opstaan en met de lokale praam de zee op. Na een uur varen zagen we de dolfijnen. Ja het was zeker echt heel mooi om te zien. Ze zwommen naast onze boot, hele groepen.
Op een gegeven moment was het tijd om in het water te springen. Je hangt dan aan de varende boot met je snorkel en duikbril en je ziet ze onder je zwemmen. De hele groep. Het verbaasde me hoe diep je in die blauwe zee kan kijken terwijl het behoorlijk bewolkt was. Ze lijken eerst kleine vissen zo diep zwemmen ze en dan komen ze steeds hoger en dichter bij je totdat ze aan de oppervlakte komen. Ja zeker de moeite waard. Helaas ben je natuurlijk niet de enige die dit wil zien. Volgens onze gids verstoren we het gedrag niet, maar dat betwijfel ik.
Daarna nog gesnorkeld bij een rif en toen naar huis gereden. Het begon te stormen. Het was wel weer een hele mooie route terug over de bergen. Na ons roadtripje Bali is het ook weer fijn om thuis te zijn. Net op tijd voor kerst.
1 gedachte over “Roadtripje Bali”